رستوران های گپ، فضایی دلنشین برای گپ زدن در تهران
رستوران و کافی شاپ: وبسایت مجموعه رستوران های گپ خودش را به این شکل معرفی می کند: "بخورید، گپ بزنید، لذت ببرید" عشق به غذا و مصاحبت با دوستان، طرح اولیه مجموعه رستوران‌های گپ را شکل داد. به همین دلیل هم گپ زدن تا هر وقت که بخواهید در این مجموعه آزاد است. اصلا اینجا ساخته شده تا بهترین غذاها را انتخاب کنید، گوشه دنجی بنشینید، ساعت‌ها حرف بزنید و طعم خوش زندگی اجتماعی در یک شهر شلوغ و پرهیاهو را به شکل دیگری بچشید. رستوران گپ همان مکان رویایی برای همه کسانی است که از غذا خوردن و معاشرت با آنهایی که دوست‌شان دارند لذت می‌برند.
همراه با چیدانه با ویژگی های معماری، نوع پذیرایی و غذاهای این رستوران بیشتر آشنا شوید.
مشخصات پروژه کافه رستوران گپ
محل اجرا: چهارراه جهان کودک، ابتدای حقانی شرق، خیابان شهیدی (دیدار جنوبی)، انتهای بن بست کمان، پارک آب و آتش
کارفرما: عبدالوند
بهره برداران: مجموعه رستوران های ویونا، خانه، کی اف سی و بنه
تیم طراحی: مهدی فرجی، شهروز چگینی
اجرا: مهدی فرجی، شهروز چگینی، علی گودرزی
تاسیسات مکانیکی: ابولفضل جعفری
تاسیسات الکتریکی: امیر سلامت
مساحت زمین: ۱۷۶۰ متر مربع
از زبان معماران پروژه: پروژه پس از یک دوره نسبتا طولانی متروکه ماندن، به گروه معماری راستین سفارش داده شد. با توجه با همجواری پروژه با بوستان آب و آتش تصمیم به ایجاد فضایی شفاف و وفادار به فرم اصلی گرفتیم همراه با گسترش فضاهای باز، نیمه باز و بسته.
نمونه پروژه اهالی فن چیدانه: بازسازی رستوران چاشت ایرانشهر تنها با ۶ میلیون تومان!
استفاده بهینه از چشم انداز به عنوان فضای دعوت کننده حائز اهمیت بود. بنابراین با طراحی و اجرای آلاچیق هایی با بامبوی اشباع شده پرسپکتیوهای تازه ای به وجود آمد.
مطلب پیشنهادی: طراحی رستوران آتور در تهران با میز و صندلی های بدون پایه
برای استفاده بهینه از مصالح، از بقایای چوب بامبو، دیواره های مختلف جداکننده در طرفین شرقی و غربی و شمالی سایت و نیز دیوارهای جداکننده و حائل در اطراف باغ مینیاتوری (گودال باغچه) ساخته شد. همچنین آبنمای قدیمی به یک باغ مینیاتوری تبدیل شد که یک گودال باغچه مدرن در فضای مرکزی مجموعه به وجود آورده است.
متاسفانه پروژه در هفته های پایانی دچار آتش سوزی شدید شد که بسیاری از ایده های اجرا شده به خصوص در قسمت غربی سایت از بین رفت و تصاویر ارائه شده مربوط به بعد از آن هستند.
نمونه پروژه اهالی فن چیدانه: کافه اسپریس ، طراحی داخلی مدرن با مصالح سنتی
تجربه خانه ایرانی در رستوران خونه سام درخشانی یکی از رستوران های مجموعه گپ لذت بخش خواهد بود. چیدانه قبلا شما را با این رستوران آشنا کرده و همراه با شما بر روی پل طبیعت ، جلوه ای خاص میان آب و آتش قدم زده است.
وبسایت مجموعه رستوران های گپ نوع پذیرایی و منوی غذای خود را به این شکل معرفی می کند:
اینجا گپ بزنید: جشن تولد. سالگرد ازدواج. قرار ملاقات کاری. تعطیلات. مناسبت‌اش هر چه که می‌خواهد باشد و یا اصلا مناسبتی نداشته باشد. با دلیل و بدون دلیل همه ما از خوردن غذایی دلچسب، محیطی گرم و صمیمی و هم‌نشینی با دوستان‌مان لذت می‌بریم.
انواع بناهای تاریخی ایران بر اساس سبك معماری
انواع بناهای تاریخی ایران بر اساس سبك معماری
معماری در ایران بیش از 6 هزار سال تاریخ پیوسته دارد. این معماری نه‌تنها فراتر از مرز جغرافیایی ایران امروزی نمودی بارز دارد بلكه از نظر تنوع، پهنه وسیعی را در بر می‌گیرد. عناصر طراحی نیز در معماری ایرانی از قدمتی 3 هزار ساله برخوردار است.
این عناصر از تالار گوردخمه‌ها گرفته تا سقف چهارطاقی‌ها و چهارایوانی‌ها همواره در دوران‌های مختلف حضور داشته و تاثیرگذاری خود را در زندگی امروز نیز حفظ كرده‌اند. در واقع معماری ایرانی دارای استمراری بوده كه هر چند بارها بر اثر كشمكش‌های داخلی و هجوم‌های خارجی دستخوش فترت یا انحراف موقتی شده، با این همه به سبكی دست یافت كه با هیچ سبك دیگری اشتباه نمی‌شود.
در ایران معماری آثار تاریخی در عین اینكه دارای مفهوم و هدف دینی و آیینی است، مانند سایر نقاط جهان وابسته به عواملی چون اقلیم، مصالح موجود، فرهنگ منطقه، فرهنگ همسایه، دین و آیین و باور و بانی بناست.
معماران ایرانی تلاش می‌كردند مصالح مورد نیاز خود را از نزدیك‌ترین نقاط ممكن به‌دست آورند و ساختمان‌ها را چنان می‌ساختند كه نیازمند به مصالح جاهای دیگر نباشد و تنها به خود اكتفا كنند.
درون گرایی
یكی از باورهای مردم ایران زندگی شخصی و حرمت آن بوده كه این امر به گونه‌ای معماری ایران را درون‌گرا ساخته است. معماران ایرانی با ساماندهی اندام‌های ساختمان در گرداگرد یك یا چند میان‌سرا، ساختمان را از جهان بیرون جدا می‌كردند و تنها یك هشتی این دو را به هم پیوند می‌داد.
مردم محوری
مردم‌محوری به معنای رعایت تناسب میان اندام‌های ساختمانی با اندام‌های انسان و توجه به نیازهای او در كار ساختمان‌سازی است. در ایران هم مثل مكان‌های دیگر، معماری هنری وابسته به زندگی است. معمار ایرانی بلندای درگاه را به اندازه بالای مردم می‌گرفته و روزن و روشندان را چنان می‌آراسته كه فروغ خورشید و پرتو ماه را به اندازه دلخواه به درون سرا می‌آورد. پهنای اتاق خواب به اندازه یك بستر است و افراز طاقچه به اندازه‌ای است كه نشسته و ایستاده به آسانی در دسترس باشد و از طرفی تالار كه مخصوص مهمان است به اندازه‌ای پهناور و باشكوه بوده كه شایسته پذیرایی باشد.
خودبسندگی
معماران ایرانی تلاش می‌كردند مصالح مورد نیاز خود را از نزدیك‌ترین نقاط ممكن به‌دست آورند و ساختمان‌ها را چنان می‌ساختند كه نیازمند به مصالح جاهای دیگر نباشد و تنها به خود اكتفا كنند. به این ترتیب كار ساخت‌وساز با شتاب بیشتری انجام می‌شد و ساختمان با طبیعت پیرامون خود سازگارتر بود و هنگام بازسازی و نوسازی نیز همیشه مصالح در دسترس است.
نیارش
نیارش به دانش ایستایی، فن ساختمان و مصالح‌شناسی گفته می‌شود. معماران به نیارش ساختمان بسیار توجه می‌كردند و آن را از زیبایی جدا نمی‌دانستند. آنها به تجربه به اندازه‌هایی برای پوشش‌ها و دهانه‌ها و جرزها دست یافته بودند كه همه بر پایه نیارش به دست آمده بود.
بناهای تاریخی ایران را بر اساس سبك معماری می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی كرد:
پیش از پارسی، پارسی، پارتی، خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی. در این تقسیم‌بندی چهار شیوه خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی از شیوه‌های دوران اسلامی هستند و به دنبال دگرگونی‌های پس از آمدن اسلام به ایران پدیدار شدند.
معماری پیش از پارسی
محوطه قدیمی زاغه در دشت قزوین، تپه سیلك كاشان، معبد چغازنبیل مربوط به دوران عیلامیان، تپه هگمتانه و نوشیجان تپه در استان همدان از نمونه‌های این معماری هستند. نمونه دیگر این دوران، معماری مادی استودان‌ها است كه برخی از آنها را در دكان داوود در نزدیكی سرپل ذهاب، در فخریك كردستان و... می‌توان مشاهده كرد.
انواع بناهای تاریخی ایران بر اساس سبك معماری
معماری پارسی
محوطه تاریخی پاسارگاد به علاوه آرامگاه كوروش، كاخ آپادانا در شوش، مجموعه كاخ‌های تخت‌جمشید و آرامگاه‌های واقع در نقش رستم از نمونه‌های معماری‌های این سبك هستند. شیوه معماری پارسی، نخستین شیوه معماری ایران است كه روزگار هخامنشیان تا حمله اسكندر به ایران را در بر می‌گیرد. در این معماری، بیشتر از آنكه بتوانیم به یك سبك خاص اشاره كنیم می‌توانیم توانایی و هنر ایرانی را در تقلید درست و هماهنگی میان سبك‌های مختلف ارزیابی کنیم.
در حقیقت بنیاد شیوه پارسی از همان ساختمان‌های ساده كه در سرزمین‌های غرب و شمال غرب ایران و دیگر جاها بوده برگرفته شده است اما پدیده تازه‌ای كه با گسترش فرمانروایی پارس‌ها روی می‌دهد، همكاری هنرمندان مختلف از سرزمین‌های گوناگون است. علاوه بر نمونه‌هایی كه به عنوان معماری پارسی ذكر شد می‌توان به الگوی چهارباغ اشاره كرد كه یكی از ماندگارترین ابداعات هخامنشیان در عرصه طراحی است كه در پاسارگاد پا به منصه ظهور گذاشت و ادامه یافت.
معماری پارتی
معبد آناهیتا در كنگاور، كوه خواجه در سیستان، آتشكده فیروزآباد، بازه هور در نزدیكی نیشابور، كاخ سروستان و كاخ قصر شیرین از نمونه‌های معدود این سبك معماری در داخل ایران به حساب می‌آیند. طاق كسری در نزدیكی بغداد، كاخ الحضرا، مجموعه فسا و كاخ آشور از نمونه‌های این سبك معماری هستند كه خارج از مرز جغرافیایی ایران امروزی قرار دارند. شاید بتوان گفت آنچه كه ما معماری پارتی می‌نامیم، نه معماری یونانی است و نه معماری هخامنشی. در این دوران معماران به نوآوری بزرگی در طول تاریخ بشری دست یافتند كه همان پوشش‌های طاقی در دهانه‌های بزرگ و گنبدها در زمینه چهارگوش است.
سرزمین آذربایجان در معماری ایران در رده نخست اهمیت جای دارد، چراكه سه شیوه معماری ایران یعنی پارسی، آذری و اصفهانی از آنجا سرچشمه گرفته و به سراسر كشور رسیده است.
شیوه خراسانی
مسجد جامع فهرج، تاریخانه دامغان؛ مسجد جامع اصفهان؛ مسجد جامع اردستان؛ مسجد جامع نایین و مسجد جامع نیریز از مثال‌های این شیوه معماری هستند. یكی از نمونه‌های ساختمان‌هایی كه در شیوه خراسانی پدیدار شد و در معماری ایران جایگاه ارجمندی پیدا كرد، مسجد است. از ویژگی‌های این شیوه سادگی بسیار در طراحی؛ پرهیز از بیهودگی؛ مردم‌محوری و بهره‌گیری از مصالح بومی است.
شیوه رازی
گنبد قابوس، مسجد جامع اصفهان (آغاز طرح چهار‌ایوانی)؛ مسجد جامع زواره؛ مسجد جامع اردستان (افزوده‌ها)؛ گنبد سرخ مراغه؛ رباط شرف؛ برج‌های خرقان و مقبره امیر اسماعیل سامانی در بخارا با این شیوه بنا شده‌اند. شیوه معماری رازی همه ویژگی‌های خوب شیوه‌های پیشین را به بهترین گونه داراست. نغزكاری شیوه پارسی، شكوه شیوه پارتی و ریزه‌كاری شیوه خراسانی در شیوه معماری رازی با هم می‌پیوندند.
شیوه آذری
انواع بناهای تاریخی ایران بر اساس سبك معماری
گنبد سلطانیه، مسجد علیشاه تبریز، مسجد جامع ورامین، مسجد جامع یزد، مسجد گوهرشاد، مسجد میرچقماق یزد، مسجد بی‌بی خانم سمرقند، گور امیر سمرقند و مسجد كبود تبریز از بناهایی به سبك معماری آذری هستند. سرزمین آذربایجان در معماری ایران در رده نخست اهمیت جای دارد، چراكه سه شیوه معماری ایران یعنی پارسی، آذری و اصفهانی از آنجا سرچشمه گرفته و به سراسر كشور رسیده است. در این شیوه معماری بیشتر از هندسه در طراحی استفاده می‌كردند و به این سبب گوناگونی طرحها در این شیوه بیشتر از همه است. ساختمان‌هایی كه در این شیوه ساخته می‌شدند، همچون گنبد سلطانیه و مسجد علیشاه تبریز از اندازه‌های شاهانه برخوردار بودند.
شیوه اصفهانی
مسجد امام اصفهان، مسجد شیخ لطف‌الله، مدرسه خان شیراز، مجموعه گنجعلی‌خان كرمان، كاخ چهلستون، هشت بهشت، مدرسه چهارباغ اصفهان، مدرسه امام كاشان و مدرسه آقا بزرگ كاشان از نمونه‌های این شیوه معماری به شمار می‌روند. خاستگاه این شیوه اصفهان نبوده ولی در اصفهان رشد كرده و بهترین نمونه‌های آن در این شهر ساخته شده‌اند. این شیوه كمی پیش از روی كار‌آمدن صفویان از زمان قره‌قویونلوها آغاز شده و در پایان روزگار محمدشاه قاجار، دوره نخست آن به پایان می‌رسد. دوره دوم آن زمان انحطاط این شیوه است كه در واقع از زمان افشاریان آغاز و در زمان زندیان دنبال شد ولی انحطاط كامل آن از زمان محمدشاه آغاز شد و در دگرگونی‌های معماری تهران و شهرهای نزدیك به آن آشكار شد و از آن پس دیگر شیوه‌ای جانشین شیوه اصفهانی نشد.
مقدمه
توسعه شهرنشینی و رشد شهرها و شهرگرایی در سده اخیر، روز به روز به مسایل شهری ابعاد جدیدتری بخشیده است. امروزه مراقبت و هدایت توسعه شهری و ساماندهی مناطق پیرامون شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار گشته است.
طی دهه های 1335- 1375 تعداد شهرهای ایران سه برابر شده و پیش بینی می شود که در سال 1400 شمسی این تعداد باز هم دو برابر گردد. تداوم این روند در آینده، مراقبت و هدایت توسعه های شهری را در دستور کار قرار داده و بر تربیت نیروی انسانی آگاه و کارآ در سطوح مختلف شهرسازی تأکید می کند.
با توجه به این واقعیات، حرفه شهرسازی در مقطع کارشناسی به عنوان تخصصی میان رشته ای با تمام زمینه های علمی پایه ای و اصلی شهرسازی در تحصیلات دانشگاهی معنا می یابد. در این مقطع تقویت مهارت های فنی و کاربردی و همچنین آماده سازی زمینه برای دوره تحصصی کارشناسی ارشد شهرسازی و تربیت نیروی انسانی کارا در سطوح مختلف اجرایی کشور در دستور کار قرار می گیرد.
آموزش در دوره کارشناسی شهرسازی زمینه ای مناسب برای ساماندهی و هدایت توسعه و حفاظت و بهره وری از منابع موجود و بالقوه محیطی در نقاط شهری را فراهم می آورد. تأسیس این دوره ضمن تحول و ارتقاء کیفی آموزش تخصصی دوره های کارشناسی ارشد ناپیوسته شهرسازی، دگرگونی کیفی در آموزش دوره های دکتری شهرسازی را نیز فراهم کرده و مایه توسعه فنی و علمی شهرسازی در جهت همگامی با رشد و تحول کشور خواهد گردید.
کارشناسی شهرسازی عبارت از مجموعه آگاهی علمی، فنی در سطح آموزش هیا عمومی حرفه شهرسازی است. دانش آموختگان این دوره قدرت اجرایی طرح سکونتگاه های شهری و یا در حال شهری شدن را در چارچوب آموزش های خود دارا بوده و آمادگی لازم را در تهیه طرح های شهری با گروههای تخصصی خواهند داشت. این فارغ التحصیلان همچنین با کسب آگاهی ها و مهارت های علمی- فنی، در تهیه طرح های شهری همکاری فعال داشته و شرایط لازم و پایه ای را برای ورود به دوره های تحصیلات تکمیلی شهرسازی واجد خواهند بود.
دوره کارشناسی شهر سازی در پی تحقیق بخشیدن به موارد زیر است:
1) گسترش دانش و مهارت شهرسازی به منظور تربیت نیروی انسانی آگاه و کارآ که بتواند در خدمت رشد و تحول همه جانبه کشور قرار گرفته و نظارت و مراقبت بر توسعه پایدار شهری براساس طرحهای مصوب را بر عهده گیرد.
2) تربیت کارشناسانی که بتوانند رابطه مناسب بین برنامه های اجتماعی- اقتصادی و توسعه ای را در اجرای طرحهای شهری فراهم آورند و بر اجرای طرحها و برنامه های توسعه نظارت نموده و در ارتقاء کیفیت و کارآیی محیط های شهری موثر افتند.
3) زمینه های علمی و فنی دوره های تخصصی شهرسازی را تقویت کرده و کارشناسی ارشد گرایش برنامه ریزی شهری و طراحی شهری را به سوی حرفه ای تر شدن سوق دهند.
صنعت و بازار کار
شهر سازی در عین تخصصی بودن، دارای خصلت میان رشته‌ای است و با زمینه‌های گوناگون در سطوح روستائی، شهری و منطقه‌ای از یکسو و سطوح فنی و انسانی و محیطی از دیگر سو در ارتباط می‌باشد.
کارشناسان شهرسازی می‌توانند در فرایند ساماندهی و بهبود فضاهای زیستی و محیط‌های زندگی نقش مؤثر داشته، با ارائه طرحهای مختلف در مدیریت طرح و برنامه‌ریزی و اجرای این فضاها مشارکت نمایند.
این کارشناسان نسبت به آموخته‌های خود قادر به تهیه طرح و برنامه برای مناطق شهری و روستائی بوده، عملا در فرایند شهرسازی نقش و وظیفه حرفه‌ای خویش را ایفا خواهند کرد.
کارشناسان شهرسازی با توجه به آموخته‌های خود می‌توانند در نهادهای مختلف شهرسازی مانند دفاتر شهرسازی و فنی شهرداری‌ها ، دفاتر فنی وزارت کشور، ادارات کل مسکن و شهرسازی، دادگستری، دفاتر فنی جهاد کشاورزی و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی ، دفاتر مهندسین مشاور شهرسازی و سایر نهادهای مربوط با اجرای طرحهای شهری کشور به کار بپردازند.
دانش آموختگان این دوره قدرت اجرایی طرح سکونتگاه های شهری و یا در حال شهری شدن را در چهار چوب آموخته‌های خود دارا هستند و آمادگی لازم را در تهیه طرحهای شهری با گروههای تخصصی خواهند داشت.
این رشته ارتباط نزدیک با برخی از رشته‌های مهندسی بخصوص رشته‌های معماری، عمران، مکانیک (تاسیسات) و همچنین علوم اجتماعی، روانشناسی، جامعه شناسی، اقتصاد و... دارد
معرفی رشته طراحی شهری
طراحي شهري چيست ؟
يک شهر درست مثل يک تابلوي نقاشي است ،با اين تفاوت که به اندازي نصف يک اثر هنري به طراحي آن پرداخته مي شود ،و براي نصف ديگر آن مي بايست اين اثر را مانند يگ گياه دانست که نسبت به شرايط محيط زيست خود نياز به قواعد رشد و قوانين دارد.(فريتس شوماخر)
طراحي شهري فرآيندي است که به شکل‌دهي فيزيکي بافت‌هاي مختلف شهري و روستايي منجر مي‌شود. طراحي شهري با رويکرد ساختارگرايي به ايجاد اماکن متعدد مي‌پردازد. اين فرآيند طراحي ساختمان‌ها، فضاها و چشم‌اندازها را در برمي‌گيرد و نهايتا جرياني را به راه مي‌اندازد که به عمران و آبادي شهري کمک مي‌کند.
تعريف طراحي شهري:
طراحي بخشي از هنر سازمان دادن فضاي کالبدي است که با رشته هاي مختلف علمي و هنري مانند برنامه ريزي شهري ,معماري و منظر سازي ,مهندسي فني ,مهندسي ترافيک و حمل و نقل روانشناسي ,جامعه شناسي واقتصاد سر و کار دارد و در عين حال با سياست و فرهنگ نيز ارتباط پيدا مي کند.پس مي بينيم که دامنه ي فعاليتش بسيار گسترده است.
اگر گفته ي مانوئل کستل را بپذيريم که برنامه ريزي عين سياست است شايد بهتر بتوان حوزه ي فعاليت شهري را مشخص کرد .به نظر جف لويد طراحي شهري حلقه ي پيوند دهنده ي معماري , معماري منظر, مهندسي به صورت گسترده و برنامه ريزي وبلاخص برنامه ريزي شهري است.اين نظريه اي که امروز هم از اعتبار خود برخوردار است.
در تعاريف بالا ما به دنبال جوهر و مفهوم طراحي شهري هستيم چيزي که در شرايط جامعه ي ما نيز مفيد واقع مي شود . طراحي شهري فعاليت جديدي نيست . بحثهاي فراواني از قديم وجود داشته مبني بر اينکه با شکل گرفتن فضاي خصوصي زندگي بشر فضاي عمومي نيز شکل گرفته , زيرا انسانها مي خواسته اند با هم رابطه داشته باشند و به محض آنکه انسان پا ازفضاي خصوصي بيرون مي گذارد و در فضاي عمومي قرار مي گيرد حضور طراحي شهري در تاريخ کالبدي او آغاز مي شود.
گستردگي فعاليت طراحي شهري نشان مي دهد که اين فعاليت مانند يک طرح معماري يا طراحي يک پارک نيست که با طرح مشخصي شروع شود يا پايان پذيرد. يک کار معماري معمولا در جايي شروع مي شود و خاتمه مي يابد , يک ميدان به عنوان عنصري از سازمان فضايي شهر در طول تاريخ تکوین مي يابد , دگرگون مي شود ,تغيير مي کند و يا مدام عوض مي شود . چنين فضايي مي توانداز عهد باستان شروع شود , وسطي را پشت سر گذارد , رنسانس را ببيند و امروز هم بتواند در آن فعاليت و زندگي کند.
دشواري پيش بيني آينده ايجاب مي کند که طراحي شهري انعطاف پذير باشد , بتواند خود را با حرکات ونوسانات و تصميم گيري ها تطبيق دهد ,اصلاح شود و به قولي مدارا کند.
حرفه‌اي نو:
طراحي شهري يکي از جديد‌ترين حرفه‌هاست که بيش از 25 سال از عمر آن نمي‌گذرد. بيشتر آن چه که طراحان شهري ارايه مي‌کنند، (طراحي بافت‌هاي مسکوني) دستاورد حوزه‌هاي شغلي ديگر است. در واقع طراحي شهري يک رويکرد چندگانه نسبت به ساير مشاغل دارد.
رسالت عمومي:
همزمان با شکل‌گيري صنف طراحان شهري، معماران، شهرسازان، طراحان فضاي سبز، مهندسان راه، هنرمندان و طيف وسيعي از مشاغل وفاداري خود را به اين حوزه «طراحي شهري» اعلام کردند.در واقع رسالت اين حوزه‌ها تغيير روند شکل‌دهي فضاهاي پيراموني بود. از جمله مباحث چالش برانگيز ميان اين حوزه‌ها عبارت بودند از:
الف) معماران بايد سواي از طراحي ساختمان‌ها، با موقعيت مکاني بناها هم در ارتباط باشند.
ب) شهرسازان هم بايد با شکل فيزيکي توسعه و گسترش شهرها ارتباط داشته باشند.
ج) طراحان فضاي سبز هم بايد در ابتداي فرآيند طراحي شهري به بررسي و فهم درست از مناطق مورد نظر دست يابند.
د) مهندسان راه هم بايد به جاي تمرکز روي مباحث ترافيکي، از مهارت‌هاي خود در ايجاد فضاهاي دلپذير (چه براي سکونت و چه براي مشاهده صرف) استفاده کنند.
چه اقداماتي در دستور کار طراحان شهري قرار دارد؟
1 _ وسعت ديد دادن به فضاي شهري _ استفاده از ابتکارهايي چند در توليد و بازتوليد محيط‌هاي پيراموني
2 _ طراحي فضاهاي ساخته شده _ از کل شهرها و حومه‌هاي آنها گرفته تا خيابان‌ها و ميدان‌ها ارايه نظرات خود بر چگونگي عمران و احياي شهرها
3 _ تحقيق و تفحص پيرامون مناطق مورد نظر و ساکنان آنها در نظر گرفتن بافت فيزيکي، سياسي، اقتصادي و روانشناسي حاکم بر آن مناطق
4 _ تحت تاثير قرار دادن مردم با ابتکارات خود، کمک به آنها در اتخاذ تصميم‌هايي مناسب و آموزش آنها جهت ايجاد مکان‌هاي مطلوب
5 _ توسعه سياستگذاري‌هاي نوين پيرامون ساخت و سازهاي شهري
6 _ مشاور گروهي _ کمک به مردم براي برعهده گرفتن نقش‌هايي پيرامون سازندگي و طراحي حومه‌ها
7 _ ارايه تصاوير گرافيکي _ از طراحي‌هاي کلي و تکنيکي گرفته تا استفاده از آخرين دستاوردها در طراحي‌هاي کامپيوتري
هدف از طراحي شهري چيست؟
طراحي شهري بخش بسيار مهم و حساسي از هويت شهروندان يک شهر به شمار مي رود.بدين معنا که چگونه مي انديشند ،چه امکاناتي در دسترس داشتند و چه متخصصاني نبوغ خود را ارائه دادند تا شهري که در آن زندگي مي کنيم ساخته شده است. زماني که اين عوامل را کنار يکديگر قرار مي دهيم تا ترکيبي از يک شهر را ارائه نماييم ،سيماي شهر گوياي فرهنگ و نگرش آن جامعه مي باشد.معيار فرهنگي ،سليقه ي شخصي ،تفکر و امکانات نهادهاي اجتماعي در يک کشور تعيين کننده ي نماي ظاهري شهري و بالطبع طراحي شهري است.
طراحي شهري از يک سو بايد حداقل خدمات و امکانات شهري را به طور يکسان در اختيار کليه شهروندان قرار دهد و از سوي ديگر تنوع و امکان انتخاب جايگرين متفاوت را براي گروه هاي مختلف جامعه فراهم سازد.
هدف اول مستلزم يکنواختي استانداردها و جامعيت آن مي باشد،ولي هدف دوم تنوع استانداردها و به کار گيري تدابير و راهبردهاي متخصصان و افراد ذي صلاح در شهرسازي را ايجاب مي نمايد.
طراحي شهري در چارچوب کلي فرايند برنامه ريزي و تصميم گيري جامعه ،نياز به تشکلات رسمي دارد تا از اين طريق ،قشر ها و گروه هاي فرهنگي جامعه ،نتواند به ارزشها و آرمانهاي خود جامه ي عمل بپوشانند و پيشنهاد هاي طراحي را که نهايتا به صورت سرمايه گذاري شهري ،مرمت ،نوسازي ،بازسازي و ساخت و حفظ بناها در مي آيد ،بهتر ارائه دهند.
اگر از هر قشر خواسته شود تا نظر خود را در مورد شکل شهر و نقش شهر بيان کند در طراحي شهري ،تنوع ، هماهنگي و زيبايي سيماي شهر و الگوي فعاليت ها به بهترين نحو فراهم مي آيد ، زيرا در اين حالت طراحي شهري رفتارهاي جمعي خواسته هاي فرهنگي و هويت گروهي را منعکس مي سازد.فرضيه اصلي در اين جا اين است که طراحي خيال پردازانه با استفاده مشترک از فضا و سهيم شدن در امکانات و دسترسي متعدد به عملکردهاي شهري و تنوع در شيوه هاي زندگي مي تواند برخي از تضاد هاي بارز بين گروه ها را از بين ببرد.
طراحي شهري فعاليتي پر هزينه تر از برنامه ريزي شهري مي باشد و مستلزم به کار گيري منابع کمياب و متخصصان حرفه اي ماهر است .اين نکته حائز اهميت است که فعاليت هاي طراحي شهري در جهاتي سوق داده شود که عملکردها و عوامل شکل دهنده ي شهري بيشترين تاثير را روي رفتار کلي افراد و بافت و فرم شهر داشته باشد.
مباني طراحي شهري:
جمع آوري اطلاعات اوليه و تجزيه تحليل مناظر و فضاهاي محدوده ي مورد نظر و شناخت چهره شهري:
بدست آوردن و توجه به مشخصه هاي برجسته در محل مورد نظر ، جمع آوري اطلاعات و تجزيه و تحليل آن ،اساس و پايه ي برنامه ريزي شهري را تشکيل مي دهد .خصوصيات طبيعي و هويت يک مکان و ارزش و قدمت تاريخي آن و نقش و مفهومي که در آينده خواهد داشت ،در آغاز کار ،بستگي به اطلاعات ،تجزيه و تحليل و ارزيابي مشخصه هاي طراحي مناظر طبيعي و چهره ي شهري آن دارد.
در شروع کار ،بايد مشخصات خاص يک مکان به طور دقيق مشخص شود ،اين مشخصات ممکن است زيبا يا معمولي يا زشت باشند ، گذشته از اين مي توانند هويت مخصوص به خود را داشته باشند که باعث ايجاد هماهنگي و يا تضاد و يا تناقض در طراحي شهري مي شود.
چهره ي شهر ،روستا و مناظر طبيعي ،مثال هايي بسيار متفاوت از مشخصه هاي طراحي شهري به شمار مي روند.
طراحي مي بايد با وضعيت موجود و داده هاي محل خود را هماهنگ کرده و عملکرد صحيح اجزا و بهترين طرح را در مورد مکان مورد نظر ارائه نمايد.طراحي شهري بايد دقيق و واضح جوابگوي طرح هاي مورد نظر و ارائه شده باشد.طراحي با علم شناخت از کليه مسائل و بدون تحت تاثير قرار گرفتن و يا وابستگي بايد عمل نمايد.طراحي فقط يک سوال تکنيکي و يا هندسي نيست ،بلکه موضوعي است احساسي تفکري که با صبر توام مي باشد.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید